Vanaf 2 oktober exposeert Thijs Mulder (1975) o.a. pixelportretten en geschilderde mandala's in Zaal 100. Behalve uit op zichzelf staande afbeeldingen, zijn een aantal kunstwerken - kleine doekjes van hetzelfde formaat - in blokken samengevoegd. Bij elkaar roepen ze een fascinerende spanning op tussen versplintering en samenhang. Thijs is sinds 2012 dakloos, maar al geruime tijd bezig via de daklozencircuitgroep weer een huis te vinden. Zijn uit nood geboren werken op klein formaat, die door hun samenvoegingen weliswaar tot grotere gehelen worden, zijn aangevuld met schilderingen op lakens.
De composities van zijn samengevoegde schilderijtjes vormen mozaïeken van geometrische en organische vormen. Het te verwachten tegeltjeseffect wordt echter teniet gedaan door afbeeldingen die over meerdere doeken doorlopen. Deze doorlopende afbeeldingen, vaak mensfiguren, vormen de kern waaromheen of waarnaast de doekjes met de op zichzelf staande afbeeldingen een soort van vertelling suggereren, als pagina's uit een dagboek. De combinaties van mandala's, drippings, geschilderde stippen en cartooneske figuren maken het tot een uiterst gevarieerd geheel. Opmerkelijk is dat er ondanks de hoeveelheid van stijlen toch één handschrift zichtbaar is.
Interessant zijn de afbeeldingen van symmetrische mandala's en patronen binnen asymmetrische composities. Thijs noemt ze heelal-dimensies. Soms wordt er beweging gesuggereerd door schijnbaar draaiende cirkels, soms door ontelbare puntjes die een vibrerend effect teweegbrengen. Wat veel schilderijen delen is de concentrische aanpak. Op een lijnschildering gevuld met stippen, vormt de pupil van een oog het middelpunt. De pupil is tegelijkertijd een zon aan de hemel, precies in het midden van het doek. De zonnestralen verdelen het vlak. Op de voorgrond, rechts onderaan, zit een Boeddha in lotushouding onder een boom, op de rand van het oog. Het gedurfde kleurgebruik in combinatie met symmetrische, asymmetrische en organische vormen, maken de compositie tot een weergaloos vibrerend geheel.
Thijs Mulder: "Zelf verzin ik de symboliek in de mandala's. Ik zie in mandala's een allesomvattende verbondenheid, maar ook gebondenheid. Uit levensbloemen kun je ruimtelijke objecten halen: kubussen, cirkels. kubussen in kubussen. De bovenkant van bijvoorbeeld de kabbalistische levensboom is open te vouwen als een bouwpakket."
Een tentoonstelling dus die de moeite van een bezoek meer dan waard is. .
Aja Waalwijk voor de Staatskrant november 2015