In november en december exposeert Koos van der Elsen (1960) tekeningen, schilderingen en assemblages in Zaal 100. Hij ontwerpt en renoveert tuinen en noemt zich derhalve 'landschapper'. De tuin is voor hem een op zichzelf staand beeld, maar hij geeft ook vorm aan priëlen en maakt locatiekunst. Zijn beelden van o.a. gevouwen metaal, beschouwt hij pas af na plaatsing. De wisselwerking met een context is essentieel. In zijn tekeningen vormen cultuur en natuur een centraal thema.
Koos van der Elsen schildert een eikenblad als heuvel of iemand die over een heuvel liggend een heuvelrug vormt. Een schildering die doet denken aan de geslachte stier van Soutine toont de huid van een geslacht mens. Koos tekent een vogel die tevens een konijnenbot is en landschappen gevuld met enorme zaden.
Als deel van een lange strook papier vol opgeplakte tekeningen van hertenkoppen en kuddes herten staan teksten als School 100, Zaal 100 en 100 jaar oorlog. Net als een grotschildering vol tijdsfragmenten worden er verhaallijnen zichtbaar en deze werken uiterst spannend. Soms staat de tekst op zijn kop, of is de 1 van 100 met een L geschreven. Hetzelfde geldt voor de herten die af en toe ondersteboven zijn opgeplakt. Het op zijn kop zien van beeld en tekst is voor Koos deel van de realiteit:
“ Er staat tegenwoordig met witte letters 'school' op straat. Als je dat van de andere kant leest staat er 100 met sch ervoor. De L ondersteboven lijkt op een 1, het is een soort spiegelbeeld. 
Via school 100 kwam ik op Zaal 100, 100 jaar oorlog etc. Een mens kan honderd jaar worden. Deze hele buurt is al meer dan 100 jaar oud. Iets dat honderd jaar oud is, is wel heel oud. Het heeft ook met de dood te maken. Het hert is het leven. Die herten zijn kopieën van de hertjes die mijn vader als houtsnedes maakte. In die dingen zit het.”
Voor een art-deco-achtige plattegrond van een landschap met bomen zit een groene figuur uit lianen opgebouwd als een droefgeestige engel met neerhangende vleugels en een ontspruitende plant op schoot. Het hoofd is vervangen door een donkere bol. Een van de vele mysteries...
Een uiterst poëtische expositie!
zie ook: http://camac-calm-and-more-artists-can.blogspot.nl
Aja Waalwijk voor de Staatskrant december 2014