Vanaf 19 mei stelt beeldhouwster/schilderes Annetje van Verseveld een serie etsen en schilderijen in acryl ten toon in Zaal 100. Een groot deel van het werk bestaat uit geschilderde draperieën die tegen torso's opvliegen of ervan af lijken te waaien. Draperieën camoufleren normaliter lichaamsdelen of volgen de vormen daarvan. Binnen het werk van Annet wordt wind een onzichtbare drager die vormen leven inblaast.
Een wapperende sluier of strook stof wordt gevangen in verf tot een stilstaand beeld dat beweging suggereert. Het vangen van die bewegingen neemt soms abstracte vormen aan. Het zijn geen sjaals meer, maar kleurvlakken die ritmisch verspringen en die het oog in de beweging opnemen. De wind laat verstrengelde stroken textiel en kabeltouw samenvloeien zonder dat ze hun eigenheid opgeven. Opvangen staat hier tegenover meegaan, maar laat ook een samenvloeien zien. Vloeien is wind en water eigen. Een mensenrug wordt meegenomen door een golf. Een zwaan verdwijnt in een windhoos. Stroken papier of textiel slingeren zich in door elkaar lopende werelden van bruine en blauwe vlakken. Ook haar (vaak blauwe) etsen zijn turbulent. De afbeeldingen zijn puur vorm en kleur, maar de natuur overheerst. Ze hebben iets landschappelijks, roepen associaties op van storm en regen, van stromend water en wind of van vlammend licht. Op een blauw doek met wilde golven omringt een schetsmatig blauw kader een bruin vlak. 
Binnen het kader rollen de blauwen 'golven' door. Voor Annetje is blauw de grote ruimte en bruin de donkerte, de nacht die altijd kleiner is, de sterrenhemel inbegrepen. Wat het werk zo bijzonder maakt is niet alleen dat de draperie centraal staat, maar ook de manier waarop deze, met wind en water als uitgangspunt, vorm krijgt.
Annetje van Verseveld studeerde beeldhouwen, schilderen en grafiek aan de Rijksakademie te Amsterdam. Haar werk is o.a. zichtbaar in het Westerpark.
Expositie van 19 mei tot 9 juni
Aja Waalwijk 2014