Jamsessie-Art
Alain Eskinasi en Valentijn Steenhuis
In april exposeren Valentijn Steenhuis en Alain Eskinasi schilderijen, panelen en grafiek in Zaal 100. Behalve als beeldend kunstenaar zijn beiden als musici en componist, onafhankelijk van elkaar, actief in de theaterwereld. Hoewel, ook op dat gebied is er een samenwerking. Ze delen een voorliefde voor hoeden en thee en brengen deze gemeenschappelijkheid in beeld met hun Mad-Tea-Parties, waarvoor ze samen muziek componeren en teksten schrijven. Als beeldend kunstenaars hebben ze al enkele gemeenschappelijke exposities achter de rug.
Alain Eskinasi scant aquarellen vol vlammende centra, bewerkt ze op de computer, vult ze soms aan met mandala's van fractals en/of schildert daarna weer over de afdrukken. Een van de geprinte kunstwerken bestaat uit een aquarel van een landschap dat in vijf delen is geknipt en opnieuw, op wisselend formaat, is samengevoegd tot een ritmisch geheel. De bijna kubistische verspringingen die hierdoor ontstaan leveren ook verschuivingen op in het passe-partout. Behalve dat de gebruikte techniek zichtbaar blijft, brengt zijn werk vooral een allesomvattend ritme in beeld. Het zijn kunstwerken met een centrum, maar zonder marge. “Muziek is hoorbare wiskunde. Ritme en herhaling zijn uitwisselbare grootheden en ook toepasbaar op beeld en kleur. Ik hou van symmetrische structuren, hak achter de computer een schildering in stukken en zet het opnieuw in elkaar. Zo transponeer ik muziek naar het platte vlak.” Een van de werken bestaat uit meerdere plaatjes, samengevoegd als een pagina in een stripverhaal á la Moebius, maar dan als een abstract avontuur.
Valentijn Steenhuis schildert met verf, zwartsel, teer, thee of make-up op doeken en panelen. De abstracte, vaak golvende composities hebben een landschappelijk karakter. Op een van de doeken is een avondstrand, rotspartijen en een krioelende groep mensen te onderscheiden, maar dat is een uitzondering. Valentijn richt zich eveneens voornamelijk op composities en kleur. Op een gescand en daarna digitaal bewerkt schilderij bleek tijdens het afdrukken het printerblauw op te zijn, zodat er bij gebrek aan blauw een deels rosse afdruk ontstond. Dat maakt voor hem zo'n afdruk eenmalig. “In een soort roes kwak ik het spul op het doek. Ik werk impulsief en snel. Schilderen is als een jamsessie. Door kleuren die uitsmelten ontstaan vormen.” “Je weet ook nooit wat voor wezens je er in tegenkomt”, vult Alain aan. “Een schilderij is een soort oerknal”, reageert Valentijn weer. Hij toont mij de uitvergroting van een in zijn woorden 'kunstzinnig afgesleten tramkaart', gevonden op straat, aangetast door regen, vol vlekken en vegen. Alleen het deurtje van een tram is herkenbaar. Een dichte deur te midden van chaos; een baken van herkenning als houvast in een turbulente wereld. Pure poëzie.
Komt dat zien! Opening donderdag 2 april 20:00 uur.
Aja Waalwijk voor de Staatskrant april 2015